تأثیر بریس پروفیلاکتیک زانو بر آزمون های ایزوکنتیکی و عملکردی کشتی گیران نخبه، متعاقب جراحی بازسازی رباط متقاطع قدامی به وسیله آتوگرافت تاندون همسترینگ

زمینه و هدف: پارگی رباط متقاطع قدامی یکی از آسیب ­های شایع در میان کشتی‌گیران است که یکی از روش­ های درمان آن، جراحی بازسازی به روش آتوگرافت تاندون همسترینگ (HST) می­ باشد. هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر بریس­ پروفیلاکیتک زانو بر آزمون­ های ایزوکنتیکی و عملکردی کشتی­ گیران مرد نخبه متعاقب جراحی بازسازی رباط به وسیله آتوگرافت همسترینگ بود. روش تحقیق: 10 کشتی­ گیر نخبه با میانگین و انحراف استاندارد سنی 2/37± 26/1 سال، وزن 11/32±78/25 کیلوگرم و قد 3/62±174 سانتی متر که در فاصله زمانی شش تا هجده ماه قبل از پژوهش حاضر مورد جراحی بازسازی رباط متقاطع قدامی به وسیله آتوگرافت همسترینگ قرار گرفته­ بودند، به طور در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. در این تحقیق نتایج آزمون­ های ایزوکنتیکی (نسبت گشتاور عضلات خم کننده به بازکننده زانو، حداکثر گشتاور، حداکثر توان و کل کار عضلات خم کننده و بازکننده زانو) بوسیله دستگاه دینامومتر ایزوکنتیک Gymnex مدل ISO-1 در سرعت 120 درجه بر ثانیه و آزمون­های عملکردی پرش عمودی تک پا و پرش­ های متوالی مورب افقی در دو حالت بدون بریس و با بریس پروفیلاکتیک ساده مورد اندازه گیری قرار گرفتند. یافته­ ها: نتایج تحقیق نشان داد که استفاده از بریس سبب افزایش معنی­ داری در حداکثر گشتاور (0/005=p)، حداکثر توان (0/04=p)، کل کار عضلات خم کننده زانو (0/003=p) و نسبت گشتاور عضلات خم کننده به باز کننده زانو گردید (0/01=p)، با این حال استفاده از بریس سبب ایجاد تغییرات معنی­ داری در متغیرهای کینتیکی عضلات بازکننده زانو و آزمون­ های عملکردی نگردید (0/05